يوشمېر کابل ښاريان ګيله کوي ،چې بشري مرستې ورته نه رسېږي او پهکار ده ،چې د دغو مرستو پر ځای، دوی ته د کار آسانتياوې برابرې شي. د کابل اوسېدونکی نثاراحمد وايي، چې له دوو کلونو راهيسې له وزګارتيا کړېږي او بشري مرستې هم ورته نهدي رسېدلي.دی زياتوي: (( زه د اووهکسيزې کورنۍ سرپرست يم او له دوو کلونو راهيسې وزګاره يم، هېڅ مرسته مې هم نهده ترلاسه کړې. زه له مرستندويه بنسټونو غواړم ،چې د دغو مرستو پر ځای، موږ ته د کار آسانتياوې برابرې کړي.))د کابل يو بل اوسېدونکی نعمتالله هم ګيله لري ،چې بشري مرستې په عادلانه ډول نه وېشل کېږي. هغه هم ټينګار کوي ،چې د يادو مرستو پر ځای دې خلکو ته کاري بوختياوې برابرې شي.د کابل اوسېدونکي همايون انوري هم وايي: (( د نغدي مرستې پر ځای، د کاري آسانتياوو برابرول غوره دي او دا د ځوانانو د بوختيا لامل کېږي او د ناقانونه کډوالۍ مخه هم نيول کېږي.))په همدې حال کې د اقتصاد وزارت وياند عبدالرحمان حبيب وايي: پر خلکو د مرستو وېشل، د بېوزلۍ کچه نه را ټيټوي او په وينا يې: له ملګرو ملتونو يې غوښتي ،چې د مرستې رسولو پروژو پر ځای دې افغانستان کې داسې پروژې پلې کړي ،چې خلکو ته کاري بوختياوې برابرې شي.
